De aarde, ze brokkelt af, ze hoest, rochelt en slibt dicht. Maar ze broeit. Langzaam. Ze heeft de tijd. Haar bossen vlammen op. Haar water stijgt. De roep om verandering wordt steeds luider, maar hoe komt het dat we steeds maar weer ons hoofd in het zand blijven steken?

Woeste Stilte gaat over het conflict en de liefde tussen mens en natuur. Waarom luisteren we niet wat beter? Zodat we horen wat het bos en de rivier willen, wat de dieren zeggen. Met deze locatievoorstelling in Nijmegen en Arnhem nemen acteurs, zangers en een groep dansers het publiek mee langs een aantal scènes in een licht absurdistisch en hoopvol verhaal. Met een zingend bomenkoor, pratende en dansende dieren, blatende mensen en de natuur als muziek. De grote vraag is: hoe kunnen we de relatie tussen mens en natuur redden? Hoe kunnen we elkaar weer ruimte geven?

Stan componeerde voor deze voorstelling de muziek.